’Als jij wat beter voor jezelf zou zorgen, zou ik dat niet hoeven te doen.’ Ze waren nu negen jaar samen en ofschoon het doorgaans goed met hen ging, was er een punt waar hij voortdurend op bleef vastlopen. Maar dit is de eerste keer dat hij het op deze manier weet te formuleren.
Als hij zijn zorgen uitspreekt over haar, doet hij dit zo liefdevol mogelijk. Hij wil dat het goed met haar gaat, zowel fysiek als mentaal. Zelf wil ze dat ook wel, maar hij heeft niet het gevoel dat zij daar ook zelf de nodige stappen in wil zetten. Zij krijgt het vooral benauwd als hij zijn zorgen uitspreekt. Alsof zij een onverantwoorde puber is die niet de verantwoordelijkheid voor haar eigen doen en laten kan nemen.
Tot nu toe vertelde hij haar dat ze meer moest bewegen en het rustiger aan moest doen met werk. Hij probeerde haar telkens weer te verleiden tot een gezondere levenswijze, maar steeds wees ze het af. Ze kon er niet voor open staan, omdat ze vooral voelde dat hij het beter wist dan zij en dat gevoel vond ze niet prettig.
Pas nu hij het hardop zei, toen ze tegenover me zaten, kon ze horen wat hij zei. Hij wist het allemaal niet beter dan zij en wilde niet zijn wil opleggen. Hij gunde zijn vrouw al het geluk van de wereld. En als ze nou iets beter voor zichzelf zou zorgen, zou hij dat niet hoeven te doen. Dan kon hij die verantwoordelijkheid naast zich neerleggen.
In de loop der jaren was het voor hem steeds moeilijker geworden om haar dingen aan te reiken, waardoor het telkens krampachtiger en ongemakkelijker gebeurde. En voor haar werd het juist steeds lastiger om voor zijn suggesties open te staan, waardoor ze ook telkens minder naar zijn woorden was gaan luisteren. Het was een principekwestie geworden: als hij iets voorstelde, dan wees zij het af.
Misschien was het nu in de rust van de therapiesetting dat ze hem wel kon horen, maar het was eigenlijk voor het eerst in al die jaren dat ze hem oprecht hoorde zeggen hoeveel zij voor hem betekent. Ze zou proberen weer naar hem te gaan luisteren en er daarbij vanuit gaan dat hij enkel liefdevolle intenties heeft. En hij zou haar de ruimte geven om zelf verantwoordelijkheid te nemen, want zolang hij die zou blijven dragen, zou zij hem nooit hoeven over te nemen.
