Nieuwsgierig naar een ander.

‘Als je mij dit 2 jaar geleden had gevraagd, had ik me niet voor kunnen stellen het hier überhaupt over te kunnen hebben’. Ik zit met een vriendin en haar man op de bank. Ze zijn al 15 jaar samen en als ik naar hen samen kijk, maakt me dat erg gelukkig. Dat geluk ervaar ik wel vaker als ik naar stellen kijken die samen goed zijn. We hebben het over mogelijkheden om de spanning wat op te zoeken binnen hun relatie. Ze vertelt me dat ze het hier nooit over had durven hebben, dat ze die mogelijkheid nooit als optie zag. Maar alles veranderde toen haar man haar had aangegeven nieuwsgierig te zijn naar andere vrouwen. Hij wilde haar het niet aandoen, om hiernaar te handelen zonder haar instemmen.

Om heel eerlijk te zijn had ik die niet zien aankomen. Ik was ervan overtuigd dat dit alles vanuit haar initiatief was gekomen.

Maar wat er toen tussen hen gebeurde was het volgende: ze raakte in gesprek. Een goed, open-minded, openhartig gesprek. Er volgden geen verwijten. Geen schaamte. Geen afwijzing. Geen jaloezie. Maar gewoon een gesprek, over hoe ze hiermee om zouden kunnen gaan.

Twee jaar geleden had ze zich het niet kunnen voorstellen dat zij het hier samen over zouden kunnen hebben. En nu hebben ze het over erotische feestjes, flirten met andere mensen, het uitzoeken van mooie lingerie, en het aanschaffen van nieuwe speeltjes voor in de slaapkamer.

Ze hebben nog geen flauw idee wat ze willen, maar het is wel duidelijk dat ze iets willen. En hoe gaaf dat ze dat samen kunnen onderzoeken, zónder dat hij al naar zijn nieuwsgierigheid heeft gehandeld. Én zonder dat zij hem al gekwetst allerlei verwijten heeft gemaakt.

Dit laatste is zo’n cruciaal aspect van dit hele verhaal. Dikwijls hoor ik de verbazing van een partner, als hun partner nieuwsgierig is naar een ander. En als er naast die nieuwsgierigheid ook nog de bereidheid is om het daadwerkelijk te doen, dan staan ze helemaal perplex. Er is dan helemaal geen ruimte meer voor een gesprek, terwijl we het hier hebben over gedachten die tal van mensen binnen relaties wel eens hebben. Het betreft hierbij geen overspel, of vreemdgaan, het betreft hier geen ‘jij bent niet goed genoeg’, maar het betreft hier een hele menselijke gedachte.

Het betekent niet dat er naar gehandeld moet worden, maar het zou zo mooi zijn als er zonder verwijten over gesproken mag worden.

Deze column is geschreven voor, en verschenen in, het Noordhollands Dagblad, het Haarlems Dagblad, de IJmuider Courant, het Leidsch Dagblad en de Gooi- en Eemlander.