Het is jaartal 3041. Dokter Wladimir Solkov kijkt met een strenge blik naar de uitslag van mijn laatste test. De autoriteit op het gebied van DNA-onderzoek spreekt enkel Russisch, maar dat geeft geen probleem. Welke taal je ook spreekt, in het hele ruimteschip is Real Time Speaking Translator beschikbaar. Zodra iemand een woord uitspreekt wordt, dat in exact hetzelfde tempo hoorbaar gemaakt in de ruimte waarin je je bevindt. “Andy”, zegt hij peinzend, “de resultaten van mijn research zijn bemoedigend. Ik kan je feliciteren, je kunt bijdragen aan ons programma om onze soort te continueren. De match met het DNA van Farida is dat die een succesvol specimen op kan leveren. Ik zie dat jullie beide voor de optie Natural hebben gekozen. Ik zal alle betrokkenen inlichten en uiteraard ook Farida op de hoogte stellen. Je hoort nog van me”.
Ik kan wel een sprongetje in de lucht maken, als ik, in de richting van mijn hut, door de gangen van het ruimteschip loop. Ik mag een schakeltje zijn in het voortbestaan van de mensheid. Hoe onzeker dat ook is. Het schip moet de lange ruimtereis volhouden, de kernreactoren moeten het niet begeven, een epidemie zou dodelijk kunnen zijn en wat als we worden opgewacht door vijandelijke wezens op andere planeten, die ons als indringers of profiteurs zullen verwelkomen?
“Ik kan je feliciteren Farida, Andy heeft zijn laatste test gehad. Daaruit is gekomen dat jij en hij een perfecte match vormen. In geval van een geslaagde conceptie hebben wij een hoge verwachting van het te ontwikkelen product. Jouw zoon of dochter zal een belangrijke functie bekleden, daar die de populatie in stand moet houden.” Farida laat de woorden van de dokter op zich inwerken. Ze lijken op de Bijbelse woorden die ze ooit van haar ouders meekreeg. “Weet je zeker dat het een goede keuze is het op de natuurlijke manier te verwekken? Het is tenslotte een heel gedoe, die uitwisseling van vloeistof. Je kunt je nog bedenken, je weet hoe we een eitje aan je onttrekken kunnen via Tissue Transfer. Daar merk je helemaal niks van. Mocht je van gedachten veranderen, laat het me dan vanavond weten. Zo niet dan zie ik je morgen in de Conception Room”.
Daar staan we in de Conception Room, een volmaakt ronde ruimte. Alle wanden zijn van spiegelend materiaal. Ik zie mezelf in grote aantallen in de spiegelwand staan, naakt op mijn onderbroek na. Tegenover me staat ze, Farida. De vrouw waar ik al jaren naar verlang, maar die ik nooit heb mogen benaderen. De laatste keer dat ik haar zag was toen ik Alysa, mijn erotische cyborg van dat moment, terugbracht. Het was maar een glimp, maar wat ik voelde was alsof er een halo haar omsloot. Mijn ster, mijn zon, het doel in mijn leven. Haar aanraken, haar zoenen, haar neuken, niets kan dat evenaren. Ik voel mijn broek knellen.
Andy, eindelijk, daar staat hij tegenover mij. Ik draag een klein wit slipje en een BH. Het voelt onwennig. Zenuwachtigheid overvalt me. Ben ik echt wel die belangrijke schakel? Moet het van mij afhangen of de mensheid voort bestaat? Natuurlijk, er zijn op de Universe Explorer wel meer mannen en vrouwen zoals wij. Maar de gedachte drukt zo op me, dat ik tril van de zenuwen. En dan die spiegels overal. Ik zie mijzelf bibberend staan. En achter die spiegels? Daar zitten toch hopelijk niet dokter Solkov en zijn mannen toe te kijken? Ik heb hier zo naar uitgekeken, maar nu ik hier sta zakt mij de moed in de schoenen.
Ach kijk haar daar nou staan. Een mooie meid, maar zo zenuwachtig. Ik heb gedroomd van hot and steamy sex, maar dit moet toch echt anders. “Hee schatje, het komt wel goed joh”, zeg ik met inlevende stem, “ik zal ervoor zorgen dat het fijn voor je is, kom maar bij me”. Ik neem haar in mijn armen. Minutenlang blijven we zo staan. Haar hart bonst van nervositeit. Ik strijk met mijn handen over haar hoofd en merk dat ze wat kalmeert. “Weet je wat lieverd, ik zal ervoor zorgen dat je het fijn hebt oké? Dan hoef jij je er geen zorgen over te maken of ik wel aan mijn trekken kom. Geniet nou maar gewoon van wat je beleeft, dan doe ik dat ook”.
Wat is hij lief voor me. Als we elkaar loslaten knip ik mijn BH los en trek mijn slipje uit. Ik kijk hoe hij zich van zijn onderbroek ontdoet. Wat is dat lang geleden dat ik een echte penis zag, met daaronder een netjes geschoren balzak. Als ik Andy aankijk zie ik een grote glimlach op zijn gezicht. Die stelt me gerust. Blijkbaar is hij tevreden over wat hij ziet. Nu we beide naakt zijn dimt het licht als vanzelf. Blijkbaar hebben sensoren in de Conception Room dat opgepikt. Er ontstaat een lichtkring in het midden van de ruimte, een zweefbed zoals we die in onze hutten ook hebben. Als ik met mijn hand binnen de verlichte rand voel is het daar al lekker warm. Dit is pas echte luxe, nog beter dan normaliter het geval is.
“Ga maar liggen liefje”, knik ik Farida toe. Als ze dat doet ga ik naast haar liggen. Ik zie in het halfdonker haar hoge ademhaling. “Ssssst, rustig maar”, fluister ik en streel haar over haar buik. Dat houd ik even vol, tot ik merk dat de zenuwachtigheid bij haar weg begint te vloeien. Nu verschijnt er een glimlach op haar gezicht en haar ogen stralen blijdschap uit. Het is ook wat, zo lang naar iets uitzien en dat het nu dan zo ver is. Inmiddels laat ik een hand over haar borsten glijden en kijk of die actie in goede aarde valt. Farida blijft me vrolijk aankijken, ook als ik besluit om haar borsten zachtjes te masseren. Wat voelen ze heerlijk stevig en toch zacht in mijn handen. Ook merk ik dat haar tepels zich verharden. Voor mij een teken om er eentje in mijn mond te nemen. Ik buig me voorover en zuig er zachtjes op. De andere borst blijf ik lekker kneden, totdat ik ook de tepel van die borst lief ga kozen. Ik laat mijn tong een natte streep trekken om het harde puntje. Daarna neem ik die in mijn mond en doe net of ik erin bijt. “Mmmmmm”, hoor ik boven mij.
Zo heerlijk, hoe Andy mij verwent. En vooral dat hij mij begreep toen ik trilde als een rietje. Nu kan ik me aan hem overgeven. Hij heeft me een tedere vrijpartij beloofd, dus ik laat die nu maar heerlijk over me heen komen. Zo kan ik me ontspannen concentreren op wat ik voel. Hoe hij mij borsten kust, één voor één. En vervolgens een pad van kusjes aflegt naar omlaag. Over mijn buik, zijn tong kriebelend rond mijn navel, zijn lippen die hij op mijn venusheuvel drukt. Zijn handen glijden nu onder mijn bovenbenen en drukken die opzij. Nu heeft hij het volle zicht op het intiemste dat ik bezit. Hij zoent luidruchtig over mijn buitenste schaamlippen, waarna hij zijn tong over de binnenste lippen laat glijden. Ik voel hoe hij een schaamlip in zijn mond neemt en vervolgens weer loslaat. En dat hij dat bij de andere herhaalt.
“Wat ruikt en smaakt ze lekker. Ze heeft gewoon een heerlijk kutje”, zo gaan mijn gedachten als ik Farida bef. De roze binnenkant van haar vagina windt me zo verschrikkelijk op. Ik ben weliswaar haar aan het verwennen, maar voel ook in mijn onderlichaam dat fantastische stuwende gevoel van een hard geworden pik, die op een neer danst op mijn eigen pulserende hartslag. Ik plaag haar door met de punt van mijn tong haar plasgaatje aan te tikken. Dat is blijkbaar nogal gevoelig. Farida zucht als ik dat nog eens herhaal en vervolgens mijn tong op het gaatje druk, waardoor het bobbeltje waarin het zich bevindt wordt ingedrukt. “Ohhh Andy”, klinkt er door de kamer. Het stimuleert mij om verder te gaan.
Dat had ik niet verwacht. Gehoopt, dat wel, maar dat Andy zo’n goede minnaar zou zijn is voor mij een wel heel prettige verrassing. Zoals hij nu mijn clitoris heeft gevonden. Naast mijn liggend, zijn hoofd tussen mijn benen likt hij vanaf mijn venusheuvel, naar omlaag, over het kapje en vervolgens mijn clit. Met veel spuug voelt het zijdezacht en heerlijk warm. Nu draait hij rondjes met zijn tong over mijn hele vulva en raakt daarbij alles dat gevoelig is. Plagend stoot hij daarbij zijn tong mijn vagina in, zo diep als maar mogelijk is. Maar daarna vervolgt hij zijn weg over de schaamlippen. En draait hij tedere cirkeltjes langs het knopje van mijn kittelaar. Zo sensitief dat ik mijn heupen optil en mijn kut in zijn gezicht duw. Ik breng mijn handen naar omlaag en houd ze op zijn hoofd. Nog steviger duw ik mijn onderlichaam tegen zijn lippen en dan komt het. Krampen vullen mijn lichaam, ik schok en tril, alsof ik plassen moet verlaat een golf vocht mijn vulva, een hoge gil ontsnapt uit mijn keel, wow wat een heftig orgasme is dit! Pas als ik bijkom, zie ik hoe Andy zich verplaatst naar het voeteneind van het zweefbed.
Drijf- en drijfnat is ze, als ik mijn penis haar vagina in schuif. Wat een prachtig gezicht dat het is, die glimmende schaamlippen, dat kleine beetje schaamhaar waarin de druppels van haar vocht. Als ik mijn pik in en uit laat gaan kan ik omlaag kijkend zien hoe ook die glanst van het nat. Het is geweldig hoe mijn manier van vrijen in de smaak valt. Want Farida heeft nu mijn heupen vast als ik haar neuk. Ze beweegt ze naar zich toe en van zich af. Daarmee bepaalt ze het ritme, maar ook de stevigheid van hoe ik stoot. Zo diep en zo ver er weer uit. Ze speelt met me door mijn onderlichaam zo te duwen dat mijn penis tot aan de baarmoedermond reikt als ik in haar zit, en vervolgens er zo ver weer uit, dat ik mijn eikel kan zien tot de volgende stoot. Ineens is van die hele tederheid niets meer over.
“Ja neuk me, kom op naai me dan, geile donder”, roep ik Andy toe. Met mijn volle handen heb ik zijn lichaam vast. Ik trek dat steeds steviger naar mij toe, totdat het ritme van het rammen niet sneller en dieper meer kan. Samen zuchten we, wat overgaat in hijgen, grommen, gillen. En weer zijn daar die krampen in mijn onderlichaam. Weer voel ik dat mijn vagina samenknijpt, maar nu rond de stampende paal van Andy. Mijn tweede orgasme is zo heftig dat ook Andy het niet meer houden kan. Hij spuit met volle kracht een vracht aan warm sperma mijn schaamspleet in. De schreeuw die door de kamer galmt laat horen hoe diep zijn klaarkomen gaat.
Een poosje later liggen we weer naast elkaar. Ik houd mijn benen stijf gesloten om maar niets van Andy’s zaad te verliezen. In gedachten zie ik hoe minuscule visjes in mijn vagina aan het zwemmen zijn, op weg om kroost te creëren. “Dank je wel lieverd”, fluister ik Andy toe, “je was heel lief voor me”. “Ik vond het ook heel erg fijn Faried, ik zie je toch later wel weer hoop ik?”, is het antwoord.
Negen maanden later wordt Ody geboren. Onze zoon. Voorbestemd om later een hoge functie te bekleden aan boord van Starship Universe Explorer. Andy is niet alleen de verwekker, de WCR heeft hem ook als opvoeder aangewezen. Tijdens onze vrijpartij hebben er inderdaad wetenschappers achter de spiegels gestaan. Uit hun rapport is gebleken dat is opgevallen hoe Andy met mij is omgegaan en dat zijn liefdevolle aanpak ook voor Ody is aanbevolen. Andy en ik… we gaan een heerlijke toekomst tegemoet, op welke planeet dat ook mag zijn.
Jan
