Van intimiteit naar seksualiteit

Het is voor het eerst dat we een gesprek voeren waarbij ik het gevoel heb dat het een gesprek is tussen twee partners. Twee volwassen mensen die elkaar lief hebben. Ze zitten naast elkaar, letterlijk en figuurlijk. Ze stralen een rust uit. Zelfvertrouwen. Ze hebben net een heel moeilijke periode gehad, maar ze zijn trots op hoe ze er mee om zijn gegaan en het voelt goed. Het ziet er ook goed uit. Ik ben ook wel een beetje trots, en het verbaast me enigszins dat ik hen nog niet eerder zo heb gezien.

Er is altijd een vorm van onrust. Onzekerheid. Maar nu ontbreekt dat volledig.

We staan stil bij het thema intimiteit. Want dat is er voor hun doen volop geweest. Intimiteit in de emotionele zin, in het samen aanwezig zijn, in het contact maken en in de steun die ze elkaar konden bieden. Voor haar was die intimiteit een voorwaarde om aan seksualiteit te beginnen. Dus vanuit het thema intimiteit hebben we het over seksualiteit. In hoeverre is dat er geweest?

En dan gebeurt het: van rustige, zelfverzekerde gelijkwaardige volwassen partners, zie ik haar veranderen in een onzeker, klunzig, klein meisje. Haar houding veranderd. Ze zet een andere stem op en er komen kreukels in haar neus te staan. Als ik haar vraag of zij zich wel eens een zelfverzekerde seksuele vrouw voelt, gaat ze nog hoger praten, krijgt ze nog meer kreukels in haar neus en trekt ze haar schouders nog meer op.

Ze kan er niet bijkomen, bij dat gevoel. Ze voelt zich onhandig. Ze weet niet wat ze moet doen. Ze weet niet hoe ze zich zo moet voelen.

Als ik haar confronteer met haar houding, met het contrast ten opzichte van het begin van het gesprek, geeft hij aan dat dit nu eenmaal is wie ze is en wat ze dan doet. Hij vindt het dan ook lastig om haar te benaderen, want haar ongemak wakkert zijn ongemak aan. Waardoor hij ook ineens niet meer weet wat te doen.

En dan benoemt hij een moment waarop hij haar bizar mooi vindt. Ontzettend vrouwelijk en seksueel: als ze er gewoon is en ervaart wat er is aan aanraking, zonder dat zíj iets doet. Haar schouders ontspannen, haar stem trekt weer bij en haar houding wordt weer zachter. Ze wordt weer die volwassen vrouw, die graag seks zou willen hebben met haar man. Ze moet alleen leren dat zij als volwassen vrouw voldoende is, seksueel genoeg is, om seks te kunnen en mogen ervaren. Zónder hierbij al te hoge verwachtingen te hebben. Want zodra dit gebeurt, komt dat onrustige en onhandige meisje weer naar voren waar haar man helemaal geen seks kan hebben.