Vrijheden binnen de relatie

Hoe hard we ook ons best doen om allemaal uniek te zijn, zo verfrissend is het om te merken dat we uiteindelijk allemaal mensen zijn en soms gewoon ontzettend veel op elkaar lijken.

Het lijkt wel een trend te zijn, maar stellen zijn telkens vaker op zoek naar andere manieren om seksualiteit binnen hun relatie vorm te geven. De manier waarop ze dat willen doen is door seksuele contacten aan te gaan met andere stellen of individueen. Een spannend idee, maar helemaal niet simpel om uit te voeren.

En dat is wat me fascineert: iets wat begint als een spannend idee, eindigt bij een boel stellen in ingewikkelde situaties waarin lastige gesprekken gevoerd worden en gemengde emoties de boventoon voeren. Zo ingewikkeld als een monogame relatie al kan zijn, des  te ingewikkelder wordt de monogame relatie wanneer je wat wil gaan spelen met het begrip monogamie.

Het aangaan van seksuele contacten buiten je relatie, dan wel met andere stellen, dan wel met individuen, kan iets heel moois toevoegen aan je relatie. Er zijn immers genoeg mensen die het al jarenlang doen en wie oprecht ervaren dat het een extra dimensie aan hun partnerrelatie. Prachtig is dat! Als je iets hebt gevonden wat voor jullie werkt. Maar, welk traject is eraan vooraf gegaan om het te laten werken? Het lijkt toch vooral een traject van trial and error te zijn: ervaren en ondervinden hoe je erop reageert, zowel fysiek als mentaal.

‘Communicatie: Absoluut niet sexy, maar absoluut wel nodig’

Een aantal dingen die belangrijk zijn om bij stil te staan zijn onder andere jullie verwachtingen, jullie behoeften, jullie wensen en of jullie er op gelijke voet ingaan. Wat is de reden om seks met anderen te willen hebben? Komt het voort uit een hele liefdevolle relatie, waarbij de seks prima is, maar waar je beide nieuwsgierig bent naar andere seksuele prikkels? Is de relatie helemaal niet zo goed, maar hoop je de leegte te vullen met andere seksuele contacten? Of, is het misschien zelfs zo dat dit de enige manier is om je partner niet kwijt te raken?

Helaas zijn de twee laatste beweegredenen vaak genoeg de hoofdreden om deze stap te zetten, ook al hebben mensen dit vaak niet gelijk door. Als zo’n stel bij mij zou komen, zou ik ze vrijwel altijd afraden om deze stap te zetten. Er is namelijk zoveel overleg nodig, zoveel ruimte en begrip, om het open gooien van je relatie niet tot een regelrechte ramp te laten verlopen. En daar is liefde voor nodig: eindeloos veel liefde en het elkaar gunnen. Je moet de klappen kunnen opvangen als een bepaalde gebeurtenis niet goed valt, en je moet de klappen op kunnen vangen wanneer het de ander wel heel erg goed bevalt.

Eindeloos met elkaar communiceren dus. Absoluut niet sexy, maar absoluut wel nodig.