Als jij je partner niet meer aantrekkelijk vindt…

Daar zit hij dan, voor het eerst zonder zijn vrouw op de bank. Zijn vrouw was op het allerlaatste moment verhinderd en zij dacht dat het goed was als hij eens in zijn eentje zou komen, zodat ik ‘hem eens goed aan de tand kon voelen’.

Er zit een lieve, zorgzame man tegenover me. Een man die wat zachter lijkt nu dat zijn vrouw er niet bij is. Hij kaart gelijk het onderwerp aan wat hij zo moeilijk oprecht kan bespreken als zijn vrouw erbij is, namelijk de intieme en seksuele relatie tussen hen.

Ja, hij weet dat hij daarin meer contact op moeten zoeken. Ja, hij weet dat zij dat belangrijk vindt en nodig heeft. Ja, hij weet dat hij dat ontzettend moeilijk vindt. Ja, hij weet dat hij daar minder behoefte aan heeft. En ja, hij weet dat hij daarin meer verantwoordelijkheid moet nemen.

Maar, wat zij niet weet is de reden waarom het zo moeilijk voor hem is en dat hij niets liever zou willen dan een fijne intieme relatie met meer seksualiteit. Zij zal er altijd meer behoefte aan hebben, zij zal het altijd meer nodig hebben als bevestiging voor wie zij samen zijn. Maar, hij wil het ook. En dat weet zijn vrouw niet.

Met enige schaamte voor zoals hij zegt ‘mijn oppervlakkigheid’, geeft hij aan dat hij moeite heeft met de manier hoe zij voor zichzelf zorgt. Ze is flink wat aangekomen in de laatste jaren en dat maakt haar fysiek onaantrekkelijk voor hem. Waar hij vervolgens nog meer tegenaan loopt is dat zij er zelf mee zit, maar geen prioriteit lijkt te geven aan het investeren erin. Hij maakt zich zorgen om de gezondheidsrisico’s en wordt hierin geleid als hij naar haar kijkt. Het lukt hem nauwelijks nog om haar als aantrekkelijke vrouw te zien, waar hij zo verschrikkelijk veel liefde voor heeft.  Als hij het bespreekbaar zou maken, zou het voor haar alle twijfels bevestigen ‘dus je vindt me onaantrekkelijk’. Dus hij besloot om niets tegen haar te zeggen, maar het hier wel met mij te delen.

Maar is het zo oppervlakkig om moeite te hebben met het beleven van intimiteit en seksualiteit op het moment dat jij je partner fysiek minder aantrekkelijk vindt worden? Ik kan me voorstellen dat een boel mensen hier gelijk hun oordeel over zullen hebben, of het niet zullen begrijpen, want je houdt toch van elkaar?

Toch denk ik dat een boel mensen zich hierin ook zullen herkennen. Liefde en intimiteit gaan voor het grootste gedeelte over houden van, over veiligheid, geborgenheid, vertrouwen, samen zijn en de persoon in zijn geheel. Maar hoewel seksualiteit voor veel mensen ook daarover gaat, gaat het ook over seks. Over seksuele aantrekkingskracht, over opwinding en seksuele prikkeling. Het uiterlijk van je partner kan hierbij van groot belang zijn. En nog meer kan de verwaarlozing van het uiterlijk of de gezondheid een enorme rem vormen op de seksuele relatie. Vooral het aspect van verwaarlozing is hierin belangrijk en dus het uitblijven van een stuk zelfliefde.

Liefde voor je zelf, voor je eigen lichaam, het investeren in je eigen gezondheid, zijn belangrijke factoren die absoluut niet oppervlakkig zijn, maar de behoefte aan intimiteit en seksualiteit sterk kunnen beïnvloeden.

Als dit voor jou een belangrijke reden is om minder behoefte te hebben aan intimiteit, of zelfs een sterk verminder seksueel verlangen naar je partner te ervaren, probeer dit dan wel bespreekbaar te maken met je partner. Het is ongetwijfeld lastig om een dergelijk gesprek te beginnen, omdat je de ander niet wil kwetsen. Maar door de intimiteit niet op te zoeken, door het initiatief tot seks telkens maar af te wijzen, kwets je je partner ook.