Seksuele opvoeding: Als een zus een broertje krijgt.

Als mensen aan mij vragen wat ik voor werk doe, zeg ik vaak dat ik van seks mijn werk heb gemaakt. Meestal leidt dit tot verontwaardigde blikken, maar ergens zijn ze ook ontzettend nieuwsgierig naar wat het is dat ik doe. Als ik ze dan vervolgens vertel wat ik echt doe, zie ik glimlachen ontstaan met een vleugje ondeugendheid.

Ik werk namelijk als relatietherapeut en seksuele gezondheid consulent. Dit laatste houdt in de volksmond in dat ik seksuoloog ben. Ik snap het ook wel, die ondeugende blikken, het klinkt namelijk best spannend. Maar van alle beroepen waar seks bij betrokken is, is het mijne misschien wel het minst spannende. Het is wel het meest leuke beroep. En het zorgt ervoor dat er bij ons in huis dagelijks over seks en over relaties wordt gesproken.

6 maanden geleden begon er bij ons in huis een nieuw avontuur. Mijn zoontje Bobby-Joe werd geboren en vooral mijn stiefdochtertje Doutzen (5,5 jaar) vond dit reuze interessant.

Voor Doutzen begon het avontuur eigenlijk al veel eerder. De dag dat wij de 20 weken echo hadden en haar vertelde dat ze een broertje kreeg, vroeg ze direct of we ook een foto van zijn piemel hadden. Wat een geluk dat we nou net die ene foto hadden meegekregen! Giechelend nam ze de foto in handen. Tegen haar vriendinnetjes en onze vrienden vertelde ze trots dat ze ‘het piemeltje’ van haar broertje had gezien.

Vanuit mijn werk weet ik hoe belangrijk het is dat kinderen al op jongere leeftijd gewend raken aan het benoemen van lichaamsdelen. De geslachtsdelen horen daar ook bij! Dus elke keer als ze over het piemeltje van haar broertje begon, kon ik niet anders dan het beamen en trots op haar zijn. Dat kleine meisje. Nu al in de ban van het mannelijk geslacht en dat alles na het zien van een onduidelijke echo van haar ongeboren broertje.

Toen hij 4 maanden geleden dan geboren werd, was het moment eindelijk daar: ze mocht het piemeltje van haar broertje eindelijk zien. Dat was voor haar bijna nog spannender dan het zien van haar broertje voor de eerste keer. De kraamhulp was zo lief om het eerste badje samen met Doutzen te doen. Haar eerste optreden als grote zus. En daar was het dan. Zijn piemeltje. Zijn iniminie piemeltje. Met het inzepen van het kleine lijfje van nauwelijks een dag oud, mocht ze ook zijn piemeltje aanraken. En met een voorzichtigheid als nooit tevoren pakte ze hem tussen haar kleine vingertjes vast en onderzocht het grondig. Zoals ze ook bij een lieveheersbeestje zou doen in de zomer.

En sinds die eerste keer? Elke weekend als we in bad zitten zeept ze haar broertje met eenzelfde zorgvuldigheid in.

Haar kleine broertje. Haar eigen pop. Haar toegang tot de wereld van het andere geslacht. Ik ben benieuwd voor hoeveel mooie momenten deze twee prachtwezentjes nog gaan zorgen. Lang leve de seksuele opvoeding!

Liefs,

Nynke